လြမ္း….
ခြဲခြါသြားတဲ့သူတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ မသိသာေပမယ့္ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့သူအတြက္မေတာ့…
ခြဲခြါခါနီးအခ်ိန္ေလးမွာ တစ္ခုခုကိုထမ္းရြက္ထားရသလို တနင့္တပိုးၾကီးေပမယ့္၊ ခြဲခြါသြားၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မေတာ့ ဘာမွထမ္းရြက္ထားရသလို မခံစားရေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါမို႔ တကယ့္ကို ဟာတာတာနဲ႔ ဘယ္အရာကိုုျပန္တမ္းတေနမိမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ ၾကိဳက္တယ္ဆိုလို႔ လူးလာခဲ့တဲ့ သနပ္ခါး ပါးကြက္က်ားေလးလည္းေ၀းျပီေပါ့… အခုအခ်ိန္မွာအျဖစ္ခ်င္ဆံုးကနာရီလက္တံေတြကို ျမန္လိုက္ခ်င္တာပါပဲ…
ခြဲခြါခါနီးအခ်ိန္ေလးမွာ တစ္ခုခုကိုထမ္းရြက္ထားရသလို တနင့္တပိုးၾကီးေပမယ့္၊ ခြဲခြါသြားၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မေတာ့ ဘာမွထမ္းရြက္ထားရသလို မခံစားရေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါမို႔ တကယ့္ကို ဟာတာတာနဲ႔ ဘယ္အရာကိုုျပန္တမ္းတေနမိမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ ၾကိဳက္တယ္ဆိုလို႔ လူးလာခဲ့တဲ့ သနပ္ခါး ပါးကြက္က်ားေလးလည္းေ၀းျပီေပါ့… အခုအခ်ိန္မွာအျဖစ္ခ်င္ဆံုးကနာရီလက္တံေတြကို ျမန္လိုက္ခ်င္တာပါပဲ…
This entry was posted
on Tuesday, July 21, 2009
.
You can leave a response
and follow any responses to this entry through the
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.
0 comments